.jpg)
අද අපි තව දුරටත් තිලකුණු ගැන විමසා බලමු.. අපි දැන් විමසා බලමු මේ නිත්‍ය සංඥාව දුකක් වන අයුරු.. නිත්‍ය සංඥාව ක්‍රම දෙකකින් දුකක් බවට පත්වේ.. එකක්නම් අප නිත්‍යයයි වැරදි සඥාවෙන් ගන්නා අරමුන අනිත්‍ය වී (වෙනස් වී) යාමෙන් හට ගන්නා දුකයි.. මේ දුක හට ගන්නේ ප්‍රිය ස්වභාවයන්ට ආශ්වාදයෙන් ඇලීයෑම නිසයි..මෙය උදාහරනයකින් කියනවනම් සූර්‍යාලෝකයට කැමත්තෙන් බැදි ගිය යමෙක් රෑ බෝ වීමෙන් දුක් වෙන්නාක් මෙනි.. මේ නිත්‍ය සංඥ
ාව දුකක් වන දෙවන ක්‍රමයනම් අප අප්‍රිය කරන්නා වූ තත්වයන් සැමදා එසේම පවතී යයි සිතා ඒ පිලිබද දුක් වීමයි.. මෙය ද උපමාවකින් කියනවානම් සූර්‍යාලෝකයට කැමැත්තෙන් බැඳුන අයෙක් රෑ බෝ වීමෙන් දුකට පත්වී අනේ මේ අඳුර හැමදාම පවතීවි මට නැවත කිසිදා සූර්‍යාලෝකය දැකීමට නොලැබේවි යයි දුකට පත් වෙන්නාක්මෙනි..මේ දුක හට ගන්නේ අප්‍රිය අරමුනු සමග ගැටීම නම්වූ ද්වේශය නිසයි,, ඉතින් ඔබ අප සැම දෙනා අනිත්‍ය සංඥාව වඩා මේ නිත්‍ය සංඥාව දුරු කොට සසර දුකින් මිදෙමු..
සැමට තෙරුවන් සරණයි..
No comments:
Post a Comment